De leiders van de beschaving zijn zo iconisch als de beschavingen zelf. De benadering van Firaxis voor het selecteren van nationale vertegenwoordigers is in de loop der jaren aanzienlijk geëvolueerd. Dit artikel onderzoekt het leider van de Civilization VII en hoe het leiderschap binnen de serie opnieuw definieert.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel
CIV -leiders zijn een kernelement sinds het eerste spel en definiëren de identiteit van elke beschaving. Hoewel hun rol cruciaal blijft, is hun weergave gediversifieerd tussen afleveringen. Elke iteratie heeft het concept van leiderschap en de impact ervan op gameplay verfijnd.
Deze verkenning onderzoekt de evoluerende leider -roosters van de beschaving, waarbij veranderingen in elk spel worden benadrukt en hoe de beschaving VII een unieke aanpak presenteert.
De oorspronkelijke beschaving bevatte een relatief klein rooster, dat voornamelijk grote wereldwijde bevoegdheden en historische figuren uit de vroege jaren 1990 en de oudheid vertegenwoordigde. Met beperkte ontwerpbereik en technologie omvatten de 15 beschavingen bekende namen zoals Amerika, Rome, Griekenland en China. Leiderschap was eenvoudig - historische staatshoofden gedomineerd. De selectie gaf prioriteit aan algemeen herkende cijfers.
Dit resulteerde in leiders als Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu en Julius Caesar, naast meer controversiële keuzes zoals Mao Zedong en Joseph Stalin. Elizabeth I was de enige vrouwelijke leider. Hoewel begrijpelijk voor zijn tijd, maakte deze aanpak de weg vrij voor toekomstige innovaties.
Civilization II breidde het rooster uit en omvatte minder bekende bevoegdheden. Het introduceerde ook een apart vrouwelijke leider -selectie, wat zowel mannelijke als vrouwelijke opties voor elke beschaving biedt. De definitie van "leider" verbreedde, die invloedrijke figuren omvatte buiten de staatshoofden, zoals Sacagawea voor de Sioux en Amaterasu voor Japan.
Civ III integreerde meer vrouwelijke leiders in het hoofdrooster en vervangde enkele historisch prominente mannelijke figuren. Civ IV en V hebben zowel de roostergrootte als de definitie van leiderschap, waaronder revolutionairen, generaals en hervormers, aanzienlijk uitgebreid. De focus verschoof van uitsluitend krachtige figuren naar een bredere weergave van de mensheid.
Het verhaal breidde zich uit om een breder scala aan historische figuren te omvatten, die verder gaan dan strikt krachtige en beroemdheden om individuen uit verschillende achtergronden en culturen op te nemen.
Civilization VI benadrukte karakterisering, diversiteit en creativiteit en presenteerde leiders als gestileerde geanimeerde figuren. Leider persona's werden geïntroduceerd en boden alternatieve versies van dezelfde leider met verschillende speelstijlen. Minder bekende cijfers uit minder prominente beschavingen sloten zich aan bij het rooster, zoals Lautaro van de Mapuche en Bà Triệu van Vietnam.
Leiders werden niet langer alleen gedefinieerd door hun hele nalatenschappen, maar door specifieke periodes van hun leven. Dit concept, geïllustreerd door Eleanor van Aquitaine en Kublai Khan, legde de basis voor de innovatieve aanpak van Civ VII. Meerdere leideropties voor enkele beschavingen hebben de diversiteit verder verbeterd.
Civilization VII toont het meest diverse en creatieve rooster tot nu toe, met onconventionele leiders, meerdere persona's en zorgvuldig samengestelde keuzes voor verschillende speelstijlen. De mix-and-match-benadering van beschavingen en leiders zorgt ervoor dat minder bekende cijfers in de schijnwerpers staan. Harriet Tubman, de Amerikaanse abolitionist, is een goed voorbeeld.
Andere opmerkelijke toevoegingen zijn Niccolò Machiavelli en José Rizal, die een bredere interpretatie van leiderschap weerspiegelen. De serie is geëvolueerd van het focussen op belangrijke historische figuren tot het omvatten van een divers tapijt van invloedrijke individuen, die een rijker verhaal van de mensheid vertegenwoordigen.
← Keer terug naar Sid Meier's Civilization VII Hoofdartikel