Ubisoft heeft de animus opnieuw geactiveerd, dit keer getransporteerd ons naar het hart van de Japanse Sengoku -periode met Assassin's Creed Shadows. Het spel speelt ons af in 1579 en laat ons kennismaken met historische figuren zoals Fujibayashi Nagato, Akechi Mitsuhide en Yasuke, de Afrikaanse Samurai die onder Oda Nobunaga diende. Net als bij andere inzendingen in de serie, zijn deze personages ingewikkeld geweven in een verhaal dat historische feiten combineert met fictieve elementen, het verkennen van thema's van wraak, verraad en moord. Hoewel het uitgangspunt van de game humoristisch zou kunnen suggereren dat Yasuke zich door gevechten moest verbeteren om een gouden wapen te ontgrendelen, is dit een speelse knipoog naar de mechanica van de game in plaats van historische nauwkeurigheid.
Assassin's Creed staat bekend om zijn historische fictie, waarbij hij meesterlijk verhalen maken die historische hiaten invullen met een science fiction -wending. De serie duikt in de voortdurende strijd tussen de Assassins en de Tempeliers, een geheim genootschap dat de wereld wil beheersen met behulp van de krachten van een oude beschaving. De toewijding van Ubisoft aan het creëren van meeslepende, historisch geïnspireerde open werelden valt niet te ontkennen, maar het is cruciaal om te onthouden dat deze spellen prioriteit geven aan het vertellen van verhalen boven feitelijke geschiedenis. De ontwikkelaars nemen creatieve vrijheden en veranderen historische gebeurtenissen om het verhaal te verbeteren, wat resulteert in talloze "historische onnauwkeurigheden" die deel uitmaken van de charme van de serie.
Laten we eerst het centrale conflict aanpakken: de voortdurende oorlog tussen de moordenaars en de Tempeliers. Er is geen historisch bewijs om deze epische strijd te ondersteunen. De volgorde van Assassins, opgericht in 1090 AD, en de Tempeliers, opgericht in 1118, waren beide ongeveer 200 jaar actief vóór hun ontbinding tegen 1312. Het idee van een eeuwenlange revoed tussen deze groepen is een fictieve constructie, geïnspireerd door samenzweringstheorieën in plaats van feitelijke geschiedenis. Beide organisaties waren betrokken bij de kruistochten, maar er is geen indicatie van ideologische oppositie tussen hen.
In Assassin's Creed 2 en het vervolg, Brotherhood, verschuift de focus naar Ezio's strijd tegen de familie Borgia. Rodrigo Borgia, die paus Alexander VI wordt, wordt afgebeeld als de grootmeester van de Tempeliersorde en van plan is om de magische appel van Eden te gebruiken om de mensheid te beheersen. Deze verhalende draai is puur fictief, omdat de Tempeliers niet in de late jaren 1400 bestonden. De spellen schetsen ook een dramatisch, schurkachtig beeld van de borgia's, met name de zoon van Rodrigo, Cesare, die wordt afgebeeld als een incestueuze psychopaat. In werkelijkheid, hoewel de borgia controversieel waren, was de reputatie van Cesare meer gebaseerd op geruchten dan feiten, en Machiavelli, die in Cesare's hof diende, beschouwde hem niet als negatief als de game suggereert.
Assassin's Creed 2 en Brotherhood portretteren Niccolò Machiavelli als bondgenoot van Ezio en leider van het Italiaanse Assassin's Bureau. Historisch gezien gaf de politieke filosofie van Machiavelli de voorkeur aan een sterke autoriteit, die in strijd is met de anti-autoritaire houding van de Assassin's Creed. Bovendien zag Machiavelli de borgia's niet met dezelfde minachting als afgebeeld in het spel; Hij respecteerde Rodrigo's sluwheid en beschouwde CESare als een modelheerser. Deze weergave van Machiavelli als een moordenaar en vijand van de Borgias is een belangrijke afwijking van de historische realiteit.
Assassin's Creed 2 toont een nauwe band tussen Ezio en Leonardo Da Vinci, waarbij het charisma en de humor van laatstgenoemde nauwkeurig wordt vastgelegd. De game verandert echter de tijdlijn van Da Vinci, waardoor hij in 1481 van Florence naar Venetië naar Venetië wordt verplaatst om aan te passen aan het verhaal van Ezio, terwijl hij in 1482 daadwerkelijk naar Milaan verhuisde. Het spel brengt ook veel van de innovatieve ontwerpen van Da Vinci tot leven, zoals een machinegeweer en een tank, met beperkt historisch bewijs van hun constructie. Het meest fantastische element is The Flying Machine, geïnspireerd door de schetsen van Da Vinci, maar nooit in werkelijkheid gerealiseerd.
De Boston Tea Party, een belangrijk evenement in de Amerikaanse revolutie, was een geweldloos protest tegen de Tea Act. In Assassin's Creed 3 wordt het evenement echter afgebeeld als een gewelddadige confrontatie. Perroponist Connor, gekleed als een Mohawk, doodt in zijn eentje talloze Britse bewakers tijdens de theedumping en verandert een vreedzaam protest in een bloedbad. De game suggereert ook dat Samuel Adams het evenement orkestreerde, een bewering dat historici debatteren vanwege gebrek aan overtuigend bewijs.
De hoofdrolspeler van Assassin's Creed 3, Connor, is een Mohawk die tijdens de Revolutionaire Oorlog met de Patriots zat. Historisch gezien waren het Mohawk -volk bondgenoten van de Britten, in de hoop hun land te beschermen tegen Amerikaanse kolonisten. Connor's afstemming met de Patriots zou hem tot een verrader hebben gemaakt in de ogen van zijn volk. Hoewel er zeldzame gevallen waren zoals Louis Cook, een Mohawk die tegen de Britten vocht, vertegenwoordigt het verhaal van Connor een "wat als" scenario dat thema's van conflict en identiteit onderzoekt.
Assassin's Creed Unity neemt een controversiële houding aan in de Franse revolutie, wat suggereert dat het door de Tempeliers is georkestreerd om een voedselcrisis te creëren. In werkelijkheid werd de hongersnood veroorzaakt door natuurrampen en slechte oogsten, geen samenzwering. Het spel vereenvoudigt ook de Franse revolutie tot het bewind van terreur, met uitzicht op de bredere sociaal-politieke kwesties die de opstand hebben aangewakkerd.
De executie van koning Louis 16 is een cruciaal moment in de Franse revolutie, en Assassin's Creed Unity portretteert de stemming voor zijn executie als een close call beïnvloed door een Tempelier -samenzweerder. In werkelijkheid was de stemming een duidelijke meerderheid, met 394 voor en 321 tegen. Het spel verdoezelt ook de poging van Louis om naar Oostenrijk te vluchten en de wijdverbreide woede tegen de aristocratie, met een zachter beeld van de monarchie.
Assassin's Creed Syndicate Imagineert Jack the Ripper als een malafide moordenaar die de controle over de London Brotherhood overneemt. In het spel raakt Jack, getraind door Jacob Frye, gedesillusioneerd en verandert de organisatie in een criminele bende. Dit verhaal wijkt aanzienlijk af van het historische mysterie rond Jack the Ripper, wiens identiteit en motieven onbekend blijven.
De moord op Julius Caesar is een van de meest gedocumenteerde gebeurtenissen van de geschiedenis, maar Assassin's Creed Origins herschrijft het om in zijn verhaal te passen. De game portretteert Caesar als een proto-templar, wiens dood nodig is om wereldwijde dominantie te voorkomen. Historisch gezien was Caesar een populaire leider die hervormingen doorvoerde ten voordele van de armen, een feit dat door het spel over het hoofd wordt gezien. De moord leidde tot de burgeroorlog van de bevrijders en de opkomst van het Romeinse rijk, in tegenstelling tot de weergave van het spel als een overwinning tegen tirannie.
De Assassin's Creed -serie maakt zorgvuldig zijn historische instellingen en combineert authenticiteit met creatieve verhalen. Hoewel deze spellen aanzienlijke vrijheden met geschiedenis nemen, bieden ze een unieke mix van historische fictie en entertainment. Wat zijn je favoriete momenten waarop Assassin's Creed Historical Truth Bendt? Deel uw gedachten in de reacties hieronder.