ทำไม Assassin's Creed 2 และ 3 ถึงมีการเขียนที่ดีที่สุดในซีรีส์ที่เคยเห็น

หนึ่งในช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุดในซีรีย์ Creed ของ Assassin ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงต้นของ Assassin's Creed III Haytham Kenway ได้รวมทีมของเขาไว้ในโลกใหม่ (หรืออย่างนั้น) ได้รวบรวมทุกสิ่งที่ตัวเอกควรเป็น: เขาใช้ใบมีดที่ซ่อนอยู่ครอบครองความสามารถพิเศษของ Ezio Auditore และทำหน้าที่อย่างกล้าหาญปลดปล่อยชาวอเมริกันพื้นเมืองและต่อสู้กับทหารอังกฤษ เฉพาะเมื่อเขาใช้วลี Templar ที่คุ้นเคย "ขอให้พ่อแห่งความเข้าใจนำทางเรา" เป็นความจริงที่น่าตกใจที่เปิดเผย: เราได้ติดตาม Templars มาตลอด

การตั้งค่าที่เชี่ยวชาญนี้เป็นตัวอย่างของศักยภาพที่ไม่ได้ใช้ ของ Assassin ของ Creed เกมแรกแนะนำสถานที่ที่น่าสนใจ - วางตำแหน่งเข้าใจและกำจัดเป้าหมาย - แต่สั้นลงบรรยายโดยทั้งAltaïrและผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของเขาขาดความลึก Assassin's Creed II ปรับปรุงสิ่งต่าง ๆ ด้วย Ezio ที่เป็นสัญลักษณ์ แต่ฝ่ายตรงข้ามยังคงด้อยพัฒนาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Cesare Borgia ใน ภราดรภาพ เฉพาะใน Assassin's Creed III ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างการปฏิวัติอเมริกา Ubisoft อุทิศความพยายามอย่างเท่าเทียมกันในการพัฒนาทั้งนักล่าและล่าสัตว์สร้างความโค้งของการเล่าเรื่องที่ไร้รอยต่อและบรรลุความสมดุลที่หายากระหว่างการเล่นเกมและเรื่องราว

ในขณะที่ยุค RPG ในปัจจุบันของซีรีส์มีความสุขกับเสียงไชโยโห่ร้องอย่างกว้างขวางฉันทามติได้รับการสนับสนุนจากบทความวิดีโอและการอภิปรายฟอรัมนับไม่ถ้วน - ที่ Assassin's Creed ลดลง เหตุผลของเรื่องนี้ถูกถกเถียงกัน บางคนอ้างถึงสถานที่แปลกประหลาดมากขึ้น (ต่อสู้กับ Anubis และ Fenrir) คนอื่น ๆ ชี้ไปที่ตัวเลือกโรแมนติกหรือในกรณีที่มีการโต้เถียงของ Assassin's Creed: Shadow S, การใช้ร่างประวัติศาสตร์จริง (Yasuke) อย่างไรก็ตามฉันยืนยันว่าการลดลงเกิดจากการละทิ้งการเล่าเรื่องที่ขับเคลื่อนด้วยตัวละครซึ่งถูกบดบังด้วยโลกเปิดกว้าง

เมื่อเวลาผ่านไป Assassin's Creed ได้รวมเกม RPG จำนวนมากและองค์ประกอบบริการสด: ต้นไม้บทสนทนาระบบ XP กล่องยกเค้า microtransactions และการปรับแต่งเกียร์ กระนั้นงวดที่ใหญ่ขึ้นก็รู้สึกว่างเปล่าไม่เพียง แต่เกิดจากเควสด้านข้างซ้ำ ๆ แต่ยังอยู่ในการเล่าเรื่องของพวกเขาด้วย

ในขณะที่ Creed Odyssey ของ Assassin มีเนื้อหามากกว่า Assassin's Creed II แต่ส่วนใหญ่รู้สึกด้อยพัฒนาและขาดการขัดเงา ตัวเลือกการสนทนาที่กว้างขวางมีจุดประสงค์เพื่อเพิ่มการแช่มักจะมีผลตรงกันข้าม สคริปต์ที่ยาวนานซึ่งรองรับหลายสถานการณ์ขาดการปรับแต่งเกมก่อนหน้านี้ด้วยการเล่าเรื่องที่เน้นมากขึ้น การเขียนบทภาพยนตร์ที่คมชัดเหมือนของยุคแอ็คชั่นผจญภัยสร้างตัวละครที่ได้รับการกำหนดอย่างดีโดยไม่ได้รับผลกระทบจากตัวเลือกผู้เล่นที่บังคับความเห็นอกเห็นใจหรือความโหดร้ายโดยพลการ สิ่งนี้ทำให้เกิดการแช่ทำให้การโต้ตอบรู้สึกเทียมมากกว่าการเผชิญหน้าทางประวัติศาสตร์ที่แท้จริง

งานเขียนก็ประสบในทางอื่น เกมสมัยใหม่มักจะนำเสนอการแบ่งขั้วของนักฆ่าที่เรียบง่าย-ดี/เทมพลาร์-บัด เกมก่อนหน้านี้สำรวจเส้นเบลอระหว่างคำสั่งซื้อทั้งสอง ใน Assassin's Creed III พ่ายแพ้ Templars Challenge ความเชื่อของ Connor (และผู้เล่น) วิลเลียมจอห์นสันแนะนำว่าเทมพลาร์อาจป้องกันการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ Thomas Hickey วิพากษ์วิจารณ์ภารกิจของนักฆ่า คริสตจักรเบนจามินเน้นความเป็นส่วนตัวของคุณธรรม Haytham เองตั้งคำถามกับความเชื่อของคอนเนอร์ในวอชิงตันโดยทำนายการเผด็จการชาวอเมริกันในอนาคต - การอ้างสิทธิ์ที่ได้รับการตรวจสอบเมื่อวอชิงตันถูกเปิดเผยว่าได้สั่งให้มีการเผาไหม้หมู่บ้านของคอนเนอร์

เกมจบลงด้วยคำถามมากกว่าคำตอบทำให้การเล่าเรื่องน่าสนใจยิ่งขึ้น วิธีการที่เหมาะสมที่สุดนี้ซึ่งแตกต่างจากคุณธรรมที่เรียบง่ายของเกมต่อมาเป็นองค์ประกอบสำคัญของความสำเร็จของชื่อก่อนหน้านี้

ความนิยมที่ยั่งยืนของ "ครอบครัวของ Ezio" จากซาวด์แทร็กของ Assassin's Creed II เน้นถึงแกนกลางทางอารมณ์ของเกมยุค PS3 Assassin's Creed II และ Assassin's Creed III ในใจของพวกเขาเป็นประสบการณ์ที่ขับเคลื่อนด้วยตัวละคร เพลงสะท้อนไม่เพียง แต่การตั้งค่า แต่การสูญเสียส่วนตัวของ Ezio ในขณะที่ฉันซาบซึ้งกราฟิกที่ได้รับการปรับปรุงและการสร้างโลกในปัจจุบันฉันหวังว่าซีรีส์จะกลับไปสู่รากเหง้าของมันส่งมอบเรื่องเล่าที่มุ่งเน้นมากกว่าประสบการณ์ที่แผ่ขยายออกไป อย่างไรก็ตามในตลาดปัจจุบันการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจไม่ถือว่าเป็นไปได้ในเชิงพาณิชย์