Doom'un savaşı modern metal müziğin yanında nasıl gelişir?

Doom'un kalıcı mirası ayrılmaz bir şekilde metal müziğin ham enerjisi ile bağlantılıdır. Herhangi bir kıyamet filminden tek bir not, hatta şeytani görüntülerine bir bakış, bu bağlantıyı anında çağrıştırıyor. Serinin alevler, kafatasları ve cehennem yaratıklarının imzası karışımı, sayısız Demir Kızlık konserinin estetiğini yansıtıyor. Doom ve daha ağır müzik arasındaki bu simbiyotik ilişki, oyunun yanında gelişti ve her ikisi de son otuz yılda birden fazla yeniden yaratıcılık geçirdi. Doom, thrash metal kökenlerinden, Doom'un ezici metalcore'unda doruğa ulaşan çeşitli metal alt nesilleri keşfetti: Karanlık Çağlar .

Orijinal 1993 Doom , 80'lerin sonlarından ve 90'ların başı metal devlerinden çok çekildi. Ortak yaratıcı John Romero, Pantera ve Alice'i zincirlerde önemli etkiler olarak belirtti, film müziği boyunca açık bir varlık. "Untitled," E3m1: Cehennem Keep'in pisti, Pantera'nın "Savaş Ağzı" na benzer şekilde benzer bir riff sunuyor.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

Daha geniş kıyamet müziği, Metallica ve Şarbon'u anımsatan thrash metal elemanlarını içeriyor. Bu sürüş sesi, oyuncuları Mars'ın koridorlarından itti ve şeytani karşılaşmaları oyunun çılgınca hızıyla sorunsuz bir şekilde harmanladı. Thrash'in çiğ aciliyeti oyunun av tüfeği yakıtlı yoğunluğunu yansıttı. Besteci Bobby Prince'in zamansız skoru oyunun ikonik silah oyununu mükemmel bir şekilde tamamlıyor.

On yılı aşkın bir süredir Doom bu müzik tarzını korudu. Daha sonra, 2004'te deneysel Doom 3 ortaya çıktı. Bu hayatta kalma korkudan ilham alan yineleme, bazıları diğerlerinden daha başarılı olan riskler aldı. Eşzamanlı çekimi engelleyen tartışmalı el feneri tamircisi, kıyamet deneyimine antitetik olduğunu kanıtladı, sonuçta modders tarafından kaldırıldı ve daha sonra yeniden yayınlandı. Bununla birlikte, Doom 3 inkar edilemez bir şekilde sınırları zorladı. Daha yavaş temposu, yeni bir sonik manzara istedi ve kimlik yazılımı farklı ilhamları keşfetmeye yönlendirdi.

Doom 3'ün ana teması kolayca B-tarafı bir araç olabilir. Trent Reznor'un katılımı başlangıçta dikkate alınırken, Chris Vrenna (eski Nine Inch Nails üyesi) ve Clint Walsh nihayetinde film müziğini besteledi. Çalışmaları, ana tema Lateralus albümüne sorunsuz bir şekilde uyuyor. Karmaşık zaman imzaları ve rahatsız edici atmosferi, oyunun korku-dikenli bilimkurgu ayarıyla mükemmel bir şekilde eşleşti.

Kimlik yazılımı için ticari bir başarı olmasına rağmen, Doom 3'ün hayatta kalma korku unsurları artık seride bir aykırı olarak görülüyor. Bu şaşırtıcı değil; 2000'li yılların başlarında FPS oyunlarının Call of Duty ve Halo'nun konsol atıcı döneminde hızla geliştiğini gördü. Doom'un dönüşümü bu değişiklikleri yansıttı. Benzer şekilde, metal müzik akışındaydı; Slipknot ve Deftones'in yükselişinin ortasında, Nu-Metal'in patlamasından gelen serpinti hala oynuyordu. Limp Bizkit veya Mudvayne ilgi çekici etkiler olsa da, araçtan ilham alan yön Doom 3'ün film müziği için doğru seçimi kanıtladı. Lateralus seviyesinde bir klasik değil, ama benzersiz tonu için uygun, rahatsız edici bir puan.

Yıllar yeni bir kıyamet girişinden önce geçti. Bir Call of Duty -Doom 4 Doom 4'ü terk ettikten sonra, ID yazılımı tam bir revizyonun gerekli olduğunu fark etti. 2016 yeniden başlatma zaferle serinin köklerine döndü. Yönetmenler Marty Stratton ve Hugo Martin, Slayer'ın Mars'a dönüşüne öncülük ederek orijinalin momentumunu benimsedi. Mick Gordon tarafından bestelenen film müziği, beyaz gürültü ile katmanlı alt bas frekansları, Meshuggah'ın bile bas-ağır bulabilir.

Djent bir başyapıt olan Doom 2016'nın film müziği, oyunun breakneck temposuyla mükemmel bir şekilde eşleşti. Muhtemelen orijinali aşan en büyük video oyunu puanlarından biri olarak kabul edilir. "BFG Division" gibi bir başyapıt yarattıktan sonra zorluk açıktı: Bir sonraki nereye gidecek?

Mick Gordon Doom Eternal (2020) için geri döndü, ancak sahne arkası sorunları, başlangıçta planlanandan daha az doğrudan katılımıyla bir film müziği ile sonuçlandı. Son karışımla ilgili çelişkili hesaplarla kesin ayrıntılar belirsizliğini korumaktadır. Bununla birlikte, Gordon'un etkisi yadsınamaz, daha modern bir avantajı dahil ederken Doom 2016'nın sesinden gelişen parçalar. Ebedi , 2010'ların sonunda ve 2020'lerin başında baskın metal türü olan Metalcore'a daha da eğilir. Bu tesadüf değil; Eternal'ın sürümü etrafında Gordon, Giriş Me The Horizon ve Mimarlar gibi önde gelen İngiliz metalcore gruplarıyla çalıştı.

Gordon'un yapım tarzı, bu grupların müziğinde, özellikle de bana Horizon'un Post Human: Survival Korku (kendisi video oyunu referanslarıyla dolu) olarak belirgindir. Ebedi'nin puanı, ezici arıza ve elektronik unsurlarla bu etkiyi yansıtır. İnkar edilemez derecede ağır olsa da, selefinden biraz daha az ham, Ebernal'ın platformu ve bulmaca öğeleriyle oynamasını yansıtıyor.

Doom 2016 benim kişisel favorim olmaya devam ederken, Ebedi mükemmel. Film müziğine ilham veren Metalcore gruplarına benzer şekilde, daha önceki Raw çalışmalarını tercih ediyorum. Mimarlar ' Tüm Tanrılarımız bizi terk etti (2016) en sevdiğim metal albüm, Doom 2016'nın etkisini yansıtan güçlü bir çalışma. Ebedi , mükemmel ve maceracı olsa da, aynı şekilde yankılanmaz. Bazen, birçoğu aynı fikirde olmasa da, daha azı daha fazla.

Doom: Karanlık çağlar büyüleyici bir pozisyonda. Son Xbox geliştiricisi Direct, yenilenen savaşını sergiledi. Tarihsel emsalin ardından uygun bir film müziğine ihtiyacı var. Yalnızca snippet'ler mevcut olsa da, besteciler Finishing hareketini ( Borderlands 3 ve Callisto protokolü ) geçmiş ve şimdiki metalden ilham alıyor gibi görünüyor ve oyunun klasik kıyamet karışımını yeni bükülmelerle yansıtıyor.

Karanlık Çağlar , Ebedi'nin çılgın platformundan daha yavaş bir hıza sahiptir ve doğrudan çatışmayı teşvik eden bir Kaptan Amerika esque kalkanı kullanır. Bu, orijinal Doom'un koridor tabanlı savaşını yansıtıyor, ancak büyük bir ölçekte, büyük mekanikler ve ateş soluyan ejderhalar içeriyor.

Bu, oyunun çeşitli savaşını yansıtan çok yönlü ama çevik bir film müziği gerektirir. Daha ağır unsurlar, sismik arızalar ve yarı zamanlı bölümlerle birlikte vurulan gevşemeyi andırıyor. Bu, orijinal kıyamet ve önceki metali fantastik, ortaçağ temalarıyla yansıtan thrash esintili anlarla dengelenir.

Karanlık Çağların tam kapsamı görülmezken, ID yazılımı hem Doom serisinin içinde hem de dışındaki geçmiş başarılar üzerine inşa ediyor gibi görünüyor. Mitolojik yaratıkların ve mekaniklerin eklenmesi, dizinin geleneksel yer tabanlı savaşıyla tezat oluşturan hoş bir sürpriz. Titanfall 2'nin etkisi de belirgindir ve imza hareketliliğinin ötesine uzanmaktadır. Bu, modern metalin evrimini, elektronik, hip-hop veya hiperpop elemanlarında (bana ufukta görüldüğü gibi) veya hatta reggaeton etkilerini (Knocked Loose'un "boğulma") deneyleriyle yansıtıyor.

Hem ağır müzik hem de kıyamet hayranları için heyecan verici bir zaman. Karanlık çağlar tüm alanlarda mükemmel olmayı vaat ediyor, ancak savaş her zaman bir kimlik yazılım atıcısının merkezinde olacak. Eğer Doom metal bir konser olsaydı, savaş ana eylem ve film müziği şeytani sahne tasarımı olurdu. Gördüklerimize dayanarak, Doom: The Dark Ages, Mayıs ayında yeni bir favori metal albümü sağlayan heyecan verici bir deneyim sunmaya hazırlanıyor.