Neil Druckmann op vervolgjes: 'Ik plan nooit vooruit, zonder vertrouwen'

Tijdens de recente dobbelsteentop in Las Vegas, Nevada, Neil Druckmann van Naughty Dog en Cory Barlog van Sony Santa Monica hield zich bezig met een oprechte discussie over een onderwerp in de buurt van de harten van veel creatieven: twijfel. Het uurlange gesprek ging verdiepen in persoonlijke reflecties op zelftwijfel, de validatie van creatieve ideeën en de fijne kneepjes van het ontwikkelen van personages in meerdere games.

Een intrigerend moment kwam toen Druckmann werd gevraagd hoe hij en zijn teams de karakterontwikkeling van verschillende wedstrijden naderen. Zijn reactie was onverwacht; Hij onthulde dat hij niet aan vervolgjes denkt tijdens het werken aan een huidig ​​project. "Dat is een heel gemakkelijke vraag voor mij om te beantwoorden, omdat ik nooit aan meerdere games denk, omdat de game voor ons zo al het consumeren is," legde hij uit. Druckmann benadrukte het belang van uitsluitend op dit project te focussen, wat suggereert dat planning voor vervolg te vroeg zou kunnen jinxen van het succes van de huidige game. Hij zei dat hij, terwijl hij de laatste van ons maakte 2, af en toe ideeën voor potentiële toekomstige games vermaakte, maar elk project altijd behandelde alsof het misschien de laatste is. "Ik bespaar geen idee voor de toekomst. Als er een cool idee is, doe ik mijn best om het hier te krijgen."

Tienjarige uitbetalingen

Druckmann ging verder uit dat deze aanpak van toepassing is op al zijn werk, met de mogelijke uitzondering van de laatste van de Amerikaanse tv -serie, die voor meerdere seizoenen is gepland. Voor vervolgkijker kijkt hij terug op wat er is gedaan, waarbij hij onopgeloste elementen en potentiële paden voor personages identificeert. Als hij voelt dat een personage geen verdere reis heeft, stelde hij humoristisch voor: "Ik denk dat we ze gewoon doden." Hij illustreerde dit met de Uncharted -serie en merkte op dat iconische momenten zoals de treinreeks in Uncharted 2 niet waren gepland tijdens de ontwikkeling van de eerste game.

Barlog daarentegen deelde een andere aanpak, waarin hij zijn methode beschreef als verwant aan een "Charlie Day Crazy Conspiracy Board", waar hij in de loop van de tijd verschillende elementen probeert te verbinden en te plannen. Hij vindt het magisch om het huidige werk te koppelen aan plannen van een decennium geleden, hoewel hij de stress en complexiteit erkent die dit met zich meebrengt, vooral met de betrokkenheid van talloze teamleden door de jaren heen.

Druckmann gaf toe dat een dergelijke langetermijnplanning een niveau van vertrouwen vereist dat hij niet bezit, en er de voorkeur aan om zich te concentreren op de onmiddellijke toekomst in plaats van op het plannen van jaren.

De reden om wakker te worden

Het gesprek raakte ook aan hun passie voor hun werk en de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd. Druckmann deelde een verhaal over het regisseren van Pedro Pascal voor het laatste van de Amerikaanse tv -show, met de aandacht van de intense toewijding aan hun vak. Ondanks de stress en incidentele paniekaanvallen, benadrukte Druckmann dat de liefde voor games en verhalen hem is wat hem drijft. "Het is de reden om 's ochtends wakker te worden.

Druckmann stelde vervolgens een vraag om Barlog over te maken wanneer de drive om te creëren voldoende wordt, vooral in het licht van het pensioen van hun collega Ted Price. Het antwoord van Barlog was openhartig en introspectief en gaf toe dat de drive nooit echt tevreden is. Hij beschreef het gevoel een creatieve piek te bereiken als zowel verbazingwekkend als vreselijk, gedreven door een interne "demon van obsessie" die altijd wijst op de volgende uitdaging. "Is het ooit genoeg? Het korte antwoord, nee, het is nooit genoeg," concludeerde Barlog, reflecterend op het meedogenloze streven naar nieuwe creatieve hoogten.

Druckmann deelde een zachter perspectief en herinnerde aan advies van de Jason Rubin van Naughty Dog over het creëren van kansen voor anderen door een stapje terug te doen. Hij stelt zich voor dat hij geleidelijk zijn dagelijkse betrokkenheid vermindert, uiteindelijk ruimte creëert voor nieuw talent om te ontstaan ​​en de uitdagingen en geneugten van game-ontwikkeling aan te gaan.

De discussie eindigde op een lichte noot, waarbij barlog humoristisch suggereerde dat de woorden van Druckmann overtuigend genoeg waren om met pensioen te gaan.